De aanloop naar dit toernooi was voor mij erg speciaal. Voor mij ook een cruciaal jaar in mijn carrière. Ik speelde in Duitsland bij Rot Weiss en viel af voor de champions trophy in Auckland. Werd op scherp gezet door Paul van Ass. Ben harder en beter gaan trainen en kwam 10x beter terug.

Toen ik 20 jaar was mocht ik uiteindelijk mee naar de Olympische Spelen in London. Zo een gevoel kan je nauwelijks beschrijven eigenlijk, het gevoel dat je daar mag rondlopen tussen de beste atleten van de deze aardbol is iets magisch. Ik vond alles prachtig en heb oprecht van alles kunnen genieten en in me opgezogen. Met een mooie groep van oude spelers zoals de Nooijer en Evers (captino) en daarnaast de jongere groep was de dynamiek fantastisch. Een zilveren medaille halen voor het oog van familie en vrienden zal nooit verdwijnen en wordt je met de dag trotser op!

Ik ben meer een man van de kleine dingen. De was ophalen en wegbrengen, kutten in het dorp, de eetzaal die zo groot was als 2 voetbalvelden waar alle atleten door elkaar
aan het eten zijn. Koffietjes doen en lekker naar mensen kijken. Een mega vette vibe om in te zitten ! Ik maakte daar mijn eerste Olympische doelpunt wat natuurlijk iets is wat je bij blijft. Engeland verslaan op hun home ground met 9–2 waar we met de jonkies aan groot aandeel in hebben gehad. Dat zijn voor mij de mooiste herinneringen aan de Spelen.

De grootste teleurstelling op de Olympische Spelen is voor mij dat het geen goude medaille is geworden, daar heb ik lang aan terug gedacht.. nu maakt het me minder uit en ben ik vooral trots op wat we daar gepresteerd hebben.

RIO en Tokyo waren een drama. In Rio was de dynamiek tussen staff en spelers niet goed, veel te veel gezeik in en op het veld. Niet de cultuur om prijzen mee te pakken.

Tokyo was de meest aparte van de 3. In Corona tijd, geen toeschouwers, iedereen panisch om besmet te raken. Daarnaast was er wederom geen goede cohesie onderling + staff. Achteraf ontzettend jammer om zo mee te maken. Het is een toernooi waar je intens van moet genieten, en dat heb ik alles behalve
gedaan.

Als ik het gevoel van de Olympische Spelen moet omschrijven, is het heel lang iets heel ongrijpbaars. Acteren op het hoogste podium in de sport, kunnen niet veel mensen zeggen.